Προχτές τη νύχτα ονειρεύτηκα ότι έκανα περίπατο μέσα στο πάρκο με την άμαξα και δεν μπορούσα να βρω την πύλη της εξόδου. Συχνά πηγαίνω με το άλογο μέχρι τη θάλασσα ή μπαίνω και μέσα και, παρόλο που δεν βλέπω παρά το στοιχείο που μας χωρίζει, σκέφτομαι όλη την ώρα πως ο δρόμος άκρη άκρη στην παραλία οδηγεί σε σας, και τότε είμαι στο Ολδεμβούργο και σας διηγούμαι όσα με στενοχωρούν και εσείς με συμβουλεύετε, με νουθετείτε και όταν γυρίζω σπίτι είμαι πιο λογική.